bumerangsiyah ve beyaz tanıdık gri ağrısı ıslığında güneş rüzgarı telaşı çokluğunda orion kimsesizliği... aradığım ışık yaşayan yanımdı faili meçhul bir zifirle tanışmadan önce “haydi uyan” dedim bir hışımla kendime artık hangi kafada, hangi umuda kurduysam zamanı bugünde güneşi öpemeden kaçırdım kıyısından yaşamı gece yandı mum söndü zaman durdu sustum… bir düşü daha intiharlarla budamadan sustum yine bu gecede bir kuzgunun çığlığında yol bendim kalmak insandan öte değil yolcu da bendim gitmek aşktan öte hiç değil “e o zaman dök yüzünü yüzüme” dedi bir melek başım eğik yine sustum suskunluğumda… ilhanaşıcınisanikibinonsekiz |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar