UYANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın ve
bir daha uyanmadı...! uyanır mı ki bu şiire....
sen:
kış ömrüme düşen cemrem. kurumuş dallarımda filizlenen nazlı-narin tomurcuğum. bahar yağmurlarıyla çoğalıp yükselen özlem vadimdeki zarif derecik. ayrılık uçurumundan kalbimin yatağına düşen hırçın şelalem. kara bahtıma ve bağrıma saçılan açık yeşilim. baharım merhaba sana...! merhaba gecelerime açan beyaz papatyam merhaba diyorum..! beyaz kış uykusunda gördüğüm gül kokan kırmızı rüyam. merhaba haydi uyan...! LÜTFEN...! |