SÜRGÜN KADINLAR
Kadınlar var.
Uğruna şiir yazılan değil, Şiir yazan kadınlar... Ardından hiç bakılmamış,yolu hiç gözlenmemiş, Elleri harflere dokunmaya kıyamayacak kadar merhametli, Gözleri bulutlara yaslı... Saçlarına hiç şiir uğramamış, Adının hiç bir güftede geçmediği, Kalpleri zifiri sevda... Kadınlar var. Sürgün kadınlar... Hep kalan,gidemeyen, Ya hiç sevilmemiş yahut çok sevmiş, Yaralı bir yürekte var olmaya çalışan... Kadınlar var. Sonradan kadınlar... Bekleyen,-hiç eksilmeden ama yarım, Dudakları hasret,kolları hasret, Haklı olsa da özür dileyen, Fedakar... Kadınlar var. Yağmura değil toprağa yazar onlar. Çiçeğe değil,bahara yazar onlar. Hayalleri çiçekli kadınlar var. Kış kadınlar... |