Âlem için bende kulum
Âlem için bende kulum
Deli gönlüm gürleyip esme Yaram taze üstüne basma Yüzümü duvarlara asma Âlem için bende kulum Sürme yollarımı yokuşa Aldandım gül yüze nakışa Esir oldum zalim bakışa Âlem için bende kulum El verdim gönül verdim yâre Yandı ciğerim pare pare Kaldım bir başıma ne çare Âlem için bende bir kulum Yeter artık biraz ar gönül Yandım her tarafım har gönül Bu sevdada yok ki kâr gönül Âlem için bende kulum Ahmet Coşkun |