onca hiç şey
telaşlı ayaklar yola çiviler çakıyor
ama biz gerçekten inanıyoruz o günahı daha işlemedim dudaklarınızın nasırında yarın bu rüzgar gözlerden yalancı alevli eller ağaçların saçlarına sevişmedi reçinesi uzayan vebal yine de dokunmadığı fısıltıları saran tülden kusur öğütse taşı sicim yağmur duyardı avuçlarımız yükselmeyek uçurtma bu gece de yazık bahaneler üretilecek olsa kanatlarınız topraktan sökülürdüm gibisi uzakta bir mum yaktılar karanlığa mermer bir sözde adım bulut ipler atlatıyor yüreğine umut |
Saygıyla.