kutup yıldızım
dokundukça tenine, rüzgar üşüyordu, yaprakların
bir fısıltıyla aşk şarkısı söylerken zarif dudakların o, raks eden bir pervaneydi, sevdamız peşinde ağlayan, sen ki cemre gibi düşen yüreğime, yüreğimde büyüyen sevdam. *** hatırlıyor musun bir sevda rüzgarında, bizdik savrulup giden korkuyorum şimdi, bunca yaşadıklarımızın bir anıya dönüşmesini hatıralar film şeridi gibi saklı yüreğimde leyla’m. acılar içimde doludizgin kehkeşan ah! şimdi, neden hissedilir derecede, eser ayrılık rüzgarları! yoksa açmıyor mu gönüllerde, kurudumu sevdamızın nevbaharı *** ah kutup yıldızım, sönmüş bir yanardağ mısın yoksa dinen bir rüzgar mı ? sensin, benim kalbimde dinmeyen, yaralı yağmur misali, masum sızım.! bir gün gelecek hissiyle, heyecanın girdabında bakar yollarına gözlerim sen kalbime inen sükunetim ve gönül ufkumda batmayan kutup yıldızım *** yusuferdoğan |