ZİHNİMİ GÖMDÜĞÜM DENİZLER
Korkmuyorum yanmaktan aslında
İnce bir sızı kaplar kalbimi Kapkara aynalara bakınca Göremiyorum kendimi! Oku beni Yeni yazılmış bir şiir gibi Kim bulacak ki ? Zihnimi gömdüğüm denizleri Zamansız gelen çığlıklar avaz avaz susuyor İçimdeki çocuk nasıl da acı çekiyor! Geceye karşı galip gelen, parlak bir sabah güneşi İşe giden insanlara selam veriyor |