küçük çocuğun mutluluğuŞiirin hikayesini görmek için tıklayın evet belki daha önce yazdıklarım gibi bir şiir değil.belki de şiir de sayılmaz bazılarına göre.hissettiklerimle yazmaya devam edeceğim.
gördüm;
kocaman bir delik! yenisini alacak param yok üstelik! annem derdi ki bana;çok parası olanlar eski eşyalara çok para verirmiş. ben biraz mahçup şekilde gördüğüm beyaz köşk’ün kapısını çaldım. içim pır pır atıyorken zil sesi kuş gibi çalıyorken aralandı büyük ahşap kapı. bir hanım;buyrun,ne istemiştiniz? dedi. buranın sahibiyle görüşmem lazım dediğimde çok güldü. ben çocuğum anlamadım,yine de çok utandım. içeri alındım yine de. anaannem yaşında ki bir hanım teyze ’gel yanıma otur yavrum’ dedi. ne istediğimi soruncada hiç! sadece eski pabuçlarım var almak ister misiniz? annem zenginlerin eski eşyalara çok para verdiğini söylemişti. ’anneler yalan söylemez yavrum’ dedi yaşlı anaanne. bana yeni pabuçlar almam için çok para verdi. ben büyüdüm,şimdi anladım bir çocuğu sevindirmekten daha güzel şu dünya da ne vardı ki? |
şiirden çok nesirdi...