sanki mart ayının havası da, aynı gönlüm gibi
bir yağıyor bir esiyor, bazen günlük güneşlik
insan psikolojisi işte; emme basma tulumba gibi
bir duruyor, bir kuruyor, bazen de çakma serinlik
***
bölündüm kaç parçaya ki; her biri apayrı bir dert
dışarıda ki esen rüzgardan, içimdeki daha bir sert
fay hattı uğramış bana, kırık dökük ve bezginim
küsmüş yapraklarım, döküldüm, yavaştan soluyor benzim
***
sanmaki bu cümleler rahat bir ortamda
döküldü ağızdan ve sonra yazıldı kâğıda
anlamını bir bilseydi bu duyduğu lafların
İçinden bir ah çekerdi ve başlardı ağıda
***
bu gönül kaç kere kovuldu, kaç hakarete uğradı
insanlığını sezinledi ve masumiyetini kavradı
üç günlük mesafenin, geçici aldatıcı zevklerine
ah nefsine tabi olup ta, kaybedecek ne vardı?
***
ölüm bir sevda treni hicret etmek sevgiliye
ve ölüm bir diriliş busesi sevdalanmak bâki’ye.
ölüm can verene koşarken kulluk sırrına mazhar
eyy ! bize ölüm neylesin, bize sadece Allah yâr.
***
yusuferdoğan