KARACA KIZ

ah o sen misin
buğday benizli karaca kız
hâlâ karaca kadar güzelsin
sanki yıllar hiç mi hiç
değiştirmemiş seni

sen Akdeniz olaydın
ben kıyında bir çam ağacı
ay ışığı basınca koyu
sesini duyaydım
gece gündüz ömür boyu

sevdayla coşup dalga dalga
köpük vururken kıyılara
sana uzanan dallarım
ay ışığında rüzgârla
tarayaydı tel tel saçlarını

tozaran suyunda denizinin
gökkuşağı kuraydın
’engini de deli gönül engini’
gül yüzünden alaydım
mutluluğun yedi rengini

Şaban AKTAŞ
11.03.2018


Fotoğraf: Şaban AKTAŞ




METEOR YAĞMURU

İlkyaz sonrası aylarda
caretta caretta kaplumbağalar
yumurtalarını gömerken
uzayıp giden ipince kumsalda
ne aşklar yaşandı kim bilir
camgöbeği mavi
ultramarin ıssız koylarda
benzemez hiçbir rüyâya
anlatılmaz hiçbir masalda
akdenizce sevişmeler

Gecelerde yangın çıkar
belki bir yıldız kayar
bir göktaşı çakılır yere
bir volkan püskürür
çekirdeğinden mağmanın
kırılır, çöker fay hatları
azgın boğalar çıkar sulardan
Toroslar Tetis tabanından
Alp’lerden, Himalaya’lara
yükselir gülüm ay
Eve’rest’in doruğuna kadar

Aşk şiddetinde deprem sonrası
gelgitlerin içindeyim
bir tsunami
okyanusça yutar beni dalgaların
göz açıp da
bakabilirsem yüzüne gözüne
kar yağar tenime, üşürüm
bir titreme alır beni,
yıldız tozu dökülür
gözlerinde güneşe baktıkça
cemreler düşer, ısınır
havam, suyum; dünyam benim

Akdenizden bir fırtına geçer
sevişmeler sonrası
tatlı bir rehavet çöker
üstüne pudra şekeri ekilmiş
kahve çekilmiş
yel değirmeni gözlerinden

Tarçın kokusu gelir
bir tabak muhallebi,
fırında sütlaç
aşure gibi pişkin
incir, badem,
kavruk susam
ay yüzüne bakıp
hasret düşlerini
buram buram
gül kokan
karaca gözlerinden
elifiyle okusam
dokunsam tenine
kumullarca sıcak
aşka açılır tüm kapılar
yer gök kucak kucak

’Açıl susam açıl’
ben hep böyle
tatlı sıcak düşler kurarım
bir daha gökten yere
dev bir meteor çakılıp
yağmuruna tutulana kadar

Şaban AKTAŞ
12.03.2018 - 11.12