BEN YANDIMKeskin dişlerini gösterdi kader. Çırpındıkça lime, lime doğrandım. Feryadım ezelden, ebede gider. Duymayanlar duysun, artık ben yandım. Ömür, bu dünyaya seyahatimdir. Kendimi bilmemek kabahatimdir. Halimi sorana nasihatimdir; Anlayan anlasın, artık ben yandım. Çektiğim çileye dudak büküldü. Kimisi gizlice bakarak güldü. Gözlerinden sahte yaşlar döküldü. Görmeyenler görsün, artık ben yandım. Bir günahın arkasından koşanlar. Engelleri birer, birer aşanlar. Ben düştükçe sevincinden coşanlar. Oynayan oynasın, artık ben yandım. Yıllar geçti hâlâ çilem dolmadı. Attığım taş hiç yerini bulmadı. Aynaya bakmaya yüzüm kalmadı. Bilmeyenler bilsin, artık ben yandım. Ey! yalan dünyanın yorgun hamalı. Kabre inmiyor ki dünyanın malı. Öldüğümü eşim, dostum duymalı. Ağlayan ağlasın, artık ben yandım. Sabri Koca |
usta işi harika bir şiir. Kutlarım,
kaleminiz daim olsun.