TENİNDE BİR GÜNEŞ DOĞAR, BEN BU PUSLU KENTTE YALNIZ ÖLÜRÜM...Mısralarıma sığmaz gecenin Ay ışığına serptiği acı tohumları Dayanılmaz öfkeler kusarım karanlığa Güncemde aynı cümleleri sıralarken ellerim Gözlerimde bir tren Vagonlarda sen. GİTME... Gidersen yalnızlıktan üşür bu beden Titreyişlerime deprem bulaşır Ağlarım... Yağmur olur gözyaşım Yazlarıma kar yağar Fırtınalar dağıtırken hayatımı Kapanır gözlerim, Yüzün düşüme düşer Düşlerimden kan damlar. Bir çocuk ağlar ardından Gece yanar, yıldızlar söner Seni ararım Haritadan silinir tüm yollar Zaman geçer Boşluklarda daha bir büyür sesin Sustukça hıçkırıklara sürüklenir hayat Teninde bir güneş doğar Ben bu puslu kentte yalnız ölürüm... |
Yüreğine sağlık.Sevgi ve şiirle kal şiir dostum.