Vâz Etmiş Cümlesin Kitab-ı Dörtte !"Gönül muhabbetimiz, mah-ı şems nas’a yolda, Hakk’ın lütfu ihsânı, gelip kemteri bulmuş! Cehd etmişlere râh’a, sevi muhkem bir dulda; Ol Yûnus hamuruma, aşkın mayasın çalmış!" Şu yalan dünya da, nice dert çektim, Derde dermânımı, gizlemiş dertte! Görüp büyüklüğün, boynumu büktüm; Hikmet çok börtüde, böcek te, kurt ta! Her nesne numune, Zâtından nûrdur, İmânsızın bunu, görmesi zordur, Hakîkât mânâyı, çözmeyen hordur; Boşuna taşır o, dünyayı sırtta! O dilerse verir, kuluna Dil’i, Olur kalem tutan, yazdırır el’i! Sâdık kullarının, heybesi dolu; Gâhi ki bu yurtta, gâhi o yurtta! Bahşeder nimeti, zannınca kulun, Ol zanla şeklalır, daldığın yolun! Kulların içinde, Bedir ce hâlin; Vâz etmiş cümlesin, kitab-ı dörtte! Nice sınar kulun, hâller içinde, Savurur titretir, ne de, niçinde! Diler murâdını, şerhle açın da; Hikmetin ışığı, şavkısın fertte! Ozan İlo’m yalvar, iste ki versin, Turab et benliğin, sıdkını görsün! Âhir ya zûlümât, veyahut nûrsun; Mahşer-i Uzma da, açılan kartta! 18.05.2008/22.03 |
Derde dermânımı, gizlemiş dertte!
Görüp büyüklüğün, boynumu büktüm;
Hikmet çok börtüde, böcek te, kurt ta!
Çok güzeldi..Ve etkileyici..Tebrik ediyorum üstadı.saygılar efendim.