SANA KOŞMAK...
sana her seferinde koşarak geldim,
dizim kanadı,elim kanadı, en önemlisi bu ya yüreğim kanadı, ama sana gelmekten asla vazgeçmedim, saçlarına dokunmaktan, gökyüzünü seyreder gibi gözlerini seyretmekten, ellerine hasret ellerini tutup sahil köşelerinde dolaşmaktan, seni benden çalan her zorluğa yüreğimin yettiği kadar gelebildim oysa uçan kuş gibi havadan süzülerek, kaldırımlara serdiğim benliğime basa basa geldim sana, bir korku’ydun oysa içimde kaybetmenin musallat olduğu, mutluluğumu çalmana rağmen koşuyorum sana heybetini kaybetmiş atlar gibiyim, sana koşmak;özgürlüğüne kavuşan bir yüreğin sevincidir, sana koşmak;ölümün varlığını bilip kucağında son sözü söylemektir, sana koşmak;bu garip şaire şandır şereftir...#ŞAİRbaz |
Sade bir dil, akıcı bir anlatım, vurgular yerli yerinde
yürekten gelen bir sesleniş. kutlarım...