…Hüseyin Köycü’nün aziz hatırasına tazimle…

Erzurum ilinin şirin diyarı
Dağların başında karsın Şenkaya
Kadim toprağımsın, gönlümün yâri
Namussun, şerefsin, arsın Şenkaya

Soğuk sularından içtim de kandım
Hasretin nârına, hicrana yandım
Her söz arasında adını andım
Horonsun, halaysın, barsın Şenkaya

Toprak yollarını sanma unuttum
Yürek beşiğinde seni uyuttum
Vuslat vuslat deyip gönlü avuttum
Her vakit kalbimde varsın Şenkaya

Gönlümü bağladım bayır, düzüne
Özümden öz kattım o pak özüne
Baktıkça doyamam güzel yüzüne
Yüreğimi yakan hârsın Şenkaya

Erfene gecesi şen olur gönül!...
Beni benden alır sen olur gönül!...
Bu yürek sıladan men olur gönül!...
İçimde korlaşan nârsın Şenkaya

Bardız Camii’nde ezan okunur
Tezgâhlarda yaz kış kilim dokunur
Gurbete düşenler dertten yakınır
Kollarım belini sarsın Şenkaya

Güvercin uçurdum, türküler yaktım
Yücesine çıkıp hasretle baktım
Yakama bir demet karanfil taktım
Alnımızdan akan tersin Şenkaya

Gurbet elden selam salıp turnaya
Sıladan uzakta, kalmışım yaya
Güzellerin yüzü benziyor aya
Gönül ordusunda ersin Şenkaya

Hüseyin Köycü’ye yuva oldun sen
İçine çektiği hava oldun sen
Dermansız derdine deva oldun sen
Bir mübarek diyar, yersin Şenkaya


Soğanlı Dağı’nı aştım da geldim
Akşar Çayı gibi taştım da geldim
Yüreğimde hasret, koştum da geldim
Başımızın tacı, sersin Şenkaya

Çılbır, siron, yahni; yemeğin hası
Mutfağın veziri herle çorbası
Gurbete düşenin diner mi yası?
Rabbim esenlikler versin Şenkaya

Bu topraklar bize biricik yârdır
Beşik kertmesidir; namustur, ardır
Hatıralarımda sureti vardır
Karanlık göğümde nursun Şenkaya

Dağını, taşını göresim gelir
Kapından içeri giresim gelir
Gölgeni üstüme seresim gelir
Dünya var oldukça dursun Şenkaya

Sana olan sevgim inan dev gibi
Sokakların bana sanki ev gibi
Hasretin içimde bir alev gibi
Saati vuslata kursun Şenkaya

Uzağında kalmak sanki ölüştür
Siyah resimlerde kalan gülüştür
Hayalin gözümde, uykumda düştür
Bu rüyayı hayra yorsun Şenkaya

Penek Kalesi’nde buz tutar zaman
Ziyaret Dağı’nı kaplar bir duman
Kavuşmaktan gayri yoktur bir derman
Hasret ateşinde korsun Şenkaya

Damarımda hasret, ruhumu eşer
Efkârın kurt gibi içime düşer
Sabır kazanında tahammül pişer
Özgürlük timsali, hürsün Şenkaya

Gurbet elde öne eğilir başlar
Gözlerden süzülür kan dolu yaşlar
Toprağını özler cümle dadaşlar
Nice güzel günler görsün Şenkaya

M. NİHAT MALKOÇ