Tiksiz Tak
Zaman,
Günü çıra kıldı kendine; Yandı ha yandı. De haydi nefsim sana son nefes, Bir hevesle yan, Avazınca çığırdığın o ses, Öyle uzak ki acılardan.. Vallahi yanarım, hem ne yanarım var ya, Benden odunu Musa’da âsâ, Nuh’ta gemi, Süleyman’da taht. İlim üzre Şam’da kalem, Sevda üzre Anadolu’mda saz. Mızrabı vursan da yaz, vurmasan da yaz. Yaz dedikse, dize dize haa. Malûm, mevsim soğuklara gebe. Yılları istiflemek lazım şimdi satır satır. Öbek öbek dizmek lazım bütün anıları Derken zaman, Saman alevi gibi parıldadı. Aldı beni ben zannettiğim tenden, Benden geri ne kaldı ? Vallahi külümü dahî yel aldı.. . . . . -g.d |