Çocuklar İçin Dizininden
Kır Çiçeği
Denizden yüksekliği+(rakım)
iki bine yaklaşan bir dağ köyünde doğmuş
altı yedi yaşlarımdan itibaren dana kuzu
peşinde doğanın bir parçası olarak başlamışım
on dört on beşime değin!.. sonra verelini
Ankara!. Canım Ankara ! Orta, lise hukuk
meslek!.. Ekmek peşinde göçmen kuşları!
(+darısı okuyacak olanlara evlatlara...)
İşte o yıllara, kırlarda geçen çocukluk
yıllarımın unutamadığım anılardan dizeler:

Çocuktum dana kuzu peşinde bir işe
yaramanın sevinciyle kırlarda kayalara,
ağaçlara tırmanır,türlü çiçekler toplar
anacığıma getirmenin güzelliğini yaşardım.

Hele bir gün mevsim ilbahardı
dağ yamaçları dorukları hala kardı
dere boyunda söğütler serviler ve
çiçek açmış papatyalar
sarı beyaz çiğdemler ve adını bilmediğim
daha niceleri vardı! Bir deste edindim
sevinçle yolunu tuttum evin!
Hafiften dağ yeli esintisiyle hava serindi.

Yolda rüzgar vurdu, yağmur yaş derken
eve varmadan kimi soldu boynu bükük
kimin döküldü yaprakları kırık dökük
sapları kalmıştı elimde!
Ağlıyordum!
Anam ellerimi ovdu bağrına batı!..
Üşüdüğüm için değil de çiçeklerim için ağladığımı bildi
Sarıldı öptü öptü mübarek elleriyle gözyaşlarımı sildi!

Eski notlardan Ankara 1966
Sevginin Hasreti Sf.55