ölüler bilmez
insan
her şeyi bilir de bir öldüğünü bilmez.. nerde öldüğünü bir çöl kuytusu belki belki bir deniz ortası yangınlarda.. ne zaman öldüğünü bir gece yarısı uykusuzken ay ışığında süzerken yaşanmışlıkları insan her şeyi bilir de bir öldüğünü bilmez hangi parmak uçlarında soğuduğunu hangi elde hangi yürekte okunduğunu çoktan salasının nefesinin ikincil bir dağ gibi taşındığını omuzlarda nasıl bir yük olduğunun bakışlarının kızarmış gül yaprağında bilmez.. ölüler bilmez öldüklerini. hep kızıla çalmıştır mevsim aylardan ocaktır haftalardan ırmak ve saat serpilir gidişlerine su yüzünde bir nilüferin varlığına bakılarak... insan her şeyi bilir de bir öldüğünü bilmez 28/02/2018 ödemiş |