BEN HER BAHARDA
ben her baharda
tan yeri ağarırken bir anda uyanırım uykudan doğarım güne binbir umutla açarım ellerimi semaya şükrederim Tanrı’ya duamı ederim sonra açarım penceremi derin derin nefes alarak etrafı seyre dalarım bakarım sonsuz ufka doğru güneş sıcacık gülümsemesiyle hemen ısıtır içimi,ışığını saçarak çağırır beni dışarıya,göz kırparak toplarım dağınık saçımı,başımı giyerim spor kıyafetlerimi takarım ela gözlerime güneş gözlüklerimi kafamda şapka,kulağımda kulaklık açarım telefonumdan TRT Nağme’yi büyük bir keyifle,çıkarım dışarıya yürürüm mavi bir gülüşe doğru merhaba derim her yeni doğan güne yolda her gördüğüm güzellikleri selamlarım ahenkle çocukluğumdan kalma tebessümümle hayata yetişme telaşı içinde giderim Atakum sahilinde yol boyu bir tarafım da mavi,deniz kokusu bir tarafım da yeşil,çimen kokusu başımı döndürür,mest eder gönlümü bahar rüzgarıyla savrulur sonbaharda ak düşen saçlarım bir o tarafa bir bu tarafa ben her baharda bir başka ben olurum doyamam seyrine baharın umudun mavisine bakarken sahilde kanat çırpan martıları görürüm içimde uçmak isteyen beyaz bir kuşu ansızın uçururum gözlerimin göğünde mavi gök şenlensin diye mutluluk ararken düşlerimde gözlerim gözlerinde şarkılar söylemek gelir içimden ben her bahar denize bakan evimin balkonunda çay kahve içip,oturmalıyım eşimle,dostumla çiçek olup açmalıyım renk renk deniz olup coşmalıyım dalga dalga anılar canlanmalı gözümde bir bir yine çalmalı radyoda o eski şarkılar dokunmalı gönül telime,o mahur besteler ruhumun derinliklerine,bedenime çökse de hüzünlü bir ikindi yorgunluğu ben her bahar çiçek açarım,gönlümce gönülden severken AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 13.05.2017 |