Virane Bir Sarılıştır DünlerimizLoş bir yalnızlık davası aslında bizimkisi O yorgun ışığa uçuşan gece çiçekleri gibi Rutubetli defter sayfalarında saklanan Rengine âşık olduğumuz menekşelerce Kokusuna müptela olduğumuz çiçekler gibi Kıyılarına sevdalı nehirlerce başıboş akan Delinmiş şişelerce derinliklerini arayan Zikzaklı uzun ve tozlu bir yolda yürümek bizimkisi İç sızılarımızı bağladığımız eskimiş çaputlar gibi Yasak bir sevdaca gönüllerde asırlarca saklanan Açılmaya kıyılamayan sırlarca yürekte tatlanan Özlemin kasırga koylarında korkuyu saklayan Gözkapaklarımızdaki o tatlı yorgunlukça aralanan Yenilgiler mezarlığında çürük bedenimizi kucaklayan Ah o geri gelmeyecek keskin bıçak günlerimiz! Masallarla değiş tokuş ettiğimiz devasa gençliğimiz Virane düşünüşlerimizin mezatlarında yitirdiklerimiz Kıpırdadıkça canımızı acıtan vakur ve mağrur sevilerimiz Yorgun dizlerimize çöreklenen elim yalnızlık serüveni Titrek ellerimize ansızın çöreklenen ömür çizgilerimiz Virane sarılışlarla kendi serüvenlerimizden ittiğimiz Ah o unutuluş karalamalarından bir çırpıda sildiğimiz! Örselenmiş yüreğimizi pişmanlıklara emzirdiğimiz ‘Yıllar geri verin dünlerimizi’ diyerek iç geçirdiğimiz O doyumsuz gençliğimiz ve asla gelmeyecek günlerimiz Selahattin Yetgin |
Duygular hisler ve anlatımlar su gibi.
aktığı bir zaman.işte o zamanın meyvesi olan.
eseri Kutluyorum