Sende mutluluk var  bende göz yaşı
Yorgun yüreğim de acı ve hüzün
Başım da bir meltem hicran telaşı
İçimde yangındır o gülen yüzün

Sen beyazlar içinde nazlı bir gelin
Ben yüreği yaralı aşık bir genç
Kırmızı kurdeleye dolanmış belin
Kurdugum düşler için artık çok geç

Gülmedim aşkını tattım tadalı
Bilmem gönlüm sana neden sevdalı

Gözleri masmamavi bir nazar boncuğuydu
Tek Hayalim senden bir kız çocuğuydu

Ellere armağan ediyorsun düşü’mü
Unutup alnından o sıcak öpüşümü

Sana gül uzatan ellerime taş attın
Biçare yüreğimi kederinle kuşattın
Daha dünyada iken cehennemi yaşattın
Hayata duyduğum inancı öldürdün
Beni harab ettin eli güldürdün

Hayalinle uyanır hayalinle uyurdum
Vefasız yüreğindi vatanım yurdum
Gözyaşımla susuz çöller doyurdum
Sana sonsuz yağdım yetmedi
Kuru Canımı katında para etmedi
Sana açmış papatyayı başkasına yoldurdun
Bütün çiçeklerimi baharında soldurdun

Bir katre aşk için bir derya oldum
Döküldüm yoluna anlayamadın
Ömür takviminden seneler yoldum
Sen bana bir gün bile yar olamadın

Yalnız sana meftun
yalnız sana vurgundum
sana gelen yollarda
Hep  ben yorgundum
Bilmem o taş kalbine neden sürgündüm
Sana hiç bir türlü yaranamadım
Kalbinde üç beş gün barınamadım

Bana bu dertleri sevdan getirdi
Gönlüm sevincini sende yitirdi
Ömrümü peşinden koşmak bitirdi
yanımda bir an bile var olamadın
Sırtımı yaslayacak bir duvar olamadın

Bilmem neden böyle koştum peşinden
Hayatım kül oldu aşk ateşinden
Korkma...
Ayırmaya kalkmam seni eşinden
Yarama tuz basıp bu şehirden giderim
Beddua da etmem mutluluklar dilerim...