GÖRGÜ TANIĞI
kadim bir yarayı kanatır
içimde gece aşk mı ayrılık mı hasret mi göçmen kuşlar yokuş aşağı mı uçarlar bilmem ninnilerden habersiz mi salınır bu kavak ağaçları ya neden oyun oynar hala yakın ve uzak sokaklarda gülüşüne barut kokusu sinmiş çocuklar dilin düğümünden kopmuş sözcükler uçurum kenarlarında çiçeklenirken zamanın avuçlarında ufalanıyor beyhude cümleler ve alıştığımızdan artık acıtmıyor tüm yaralar ali rıfat arku 20/12/2018 istanbul |