Mevsimlerden kim bilir hangisi.
Gök yine deniz mavisi,
Kolumda sen, yanı başımda İstanbul,
Günlerdense cumartesi.
İnmişiz sahile aşkla.
Bulutlar desen,
Sevgi sözcükleri baloncuğu…


Herkesin gözü üzerimizde,
Herkesler gıpta ile bakmakta bize.
Aşkı adımlıyoruz her adımda.
Ve oturunca bir masaya,
En güzelinden aşkı yudumluyoruz,
Her çayı yudumlayışımızda,
Ve sonra;
Yine bilindik bir parça çalıyor.
Eşlik ediyoruz radyoda çalan parçaya.
Evlere dağılıyoruz akşam karanlığı çökünce.
Yarın dünden daha güzel geçsin diye.
Var gücüyle çalışıyor akrep ile yelkovan.
Evrene her gece bir not bırakıyoruz.
Mutluluğumuz aşkımızdan okunuyor.


Geçen zamanlar ayrılığın habercisi.
Öyle de oldu.
Mutluluğumuz daim olsun isterken,
Başka hayatlarda bulduk birbirimizi.
Sonra mı bilindik lakırdılar işte.
Elbet bir gün unutacağım…