Bitmez sanılan ağrıların için de bazen geç aydınlanır karanlıklar...
Günaydın içinde annem olmayan dünya günaydın kahve’m kitabımın ikiyüzüncü sayfası reçelimin inciri sakinleştiricilerim çayımın demi kanımın şekeri günaydın.
Toplu acılar durağı salıncağı çocuksuz parkımızın kalpli komşularımın vicdansız ruhları bitmeyen yolları düşlerimin gün aydın.
Ay’an her geceyi alt eden yeni kederler eski sevinçlerin katili bireyler soluğumun düşmanı o hançer hepinize gün ve güneş benim.
Derdinizim yok etmek istediğiniz çok gördüğünüz ömrü o küçük bedenlere iade için çırpınan kanadında bin kırık bir garip hasmınızım iğrenç dünyanızın göğünde uçan.
Elimde olsa giderdim hepinizden yok olurdum katran kokan havanızdan karanlığı çok sevdim sizin yüzünüzden yine de hepinize günaydın.
Ömrümün huzuru uzat elini hedefimin sonu bitecek zulmü zalimin biliyorum inancımın ve yorgunluğumun mükafatı içinde annem olmayan dünya! içinde umut olan dünya hâlâ yaşıyorum gün aydı’n..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Karanlığa serenat.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Karanlığa serenat.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ki farketmez aydınlanmasa da artık, akışına kapılmayı da öğrendik biz hayatın. Belki biraz geç oldu ama atalarımızın sözüleyin "öğrenmenin yaşı yoktur"..
yokluğuna yandığım varlığına kandığım annemle uyuyup annemsiz uyandığım düşlerimin sahibi zifir geceler bin sızılı sabahınıza günaydın... her dem saygımla
günaydın, ey saksıda güneşin ateşinden suya hasret çiçek günaydın, gagasında azığını taşıyan kuş günaydın, yalnızlığı kendine paye biçen adam günaydın, bütün gücüyle güne sefkatle merhaba diyen kadın günaydın, güneş ve bulut geçitleri günaydın, mavi ve tüm renk armonisi günaydın, börtü böcek günaydın ey ayrılık ve hasret günaydın hüzün günaydın..
-------------------------Sökülüp yüreğimin Ter y’arasına ilmek ilmek şiirlendik dost yürek Kıyısız tebriğimle
pencereler bakılmaktan, yollar ayak seslerinden yorgun arda kalan bir avuç geri kalmışlık ahh dünya, kapıların içine içine kapalı hep.. özgürlükten uçamayan kuşların, hangi kırık kanadına teslim etmeli vicdanı veya hangi boşluğun karanlığına asmalı gidilmişliğin getirisindeki azabı..
sana da günaydın "kalp ağrım"ın aynası sana da gün aydın..
Dün akşam e devlet ten alt üst soy ağacı bilgilerime bakınca, babamın isminin olduğu satırda 'sağ' yazmadığını görünce.. içinde babamın olmadığı dünyaya uyanmak ah..
alışıyor insan
işin tuhaf yanı.
kabuk tutmaz bazı yaralar
selamlar saygılar