HASRET MANİLERİ...
Ne ateşim kaldı nede bir külüm,
Sevdalara sürgün yaşadı gönlüm, Hicranın zehrinden katreler içtim, Bülbül ahu zarda lal oldu gülüm... Belki ruhum mesrur olur kurtulur, Garip gönlüm bir rüyada savrulur, Sılayı unutmuş hasret odunda, Bir sevda peşinde canca vurulur.... Göz yaşımı siler seherin yeli, Alnıma değse de sevdanın eli, Çaresiz bir derdin pençesindeyim, Kurumaz gönlümde hicranın seli... Gönül köşkü döndü bir viraneye, İnsan sever ise düşer bin derde, Gönül sarayında hicranlar yanar, Muhtaç etme ya Rab beni namerde... Gönlün sığdığı yer sevgi sarayı, Sakın bir dost ile açma arayı, Sırrını sakla da düşmanın olsa, Sürme temiz vicdanlara karayı... Gün olur da gönül pare paredir, Pür naçar derdime sevgi çaredir, Bir tatlı tebessüm ömürlük hasret... Açın yüreğimi verem yaredir... Ey aşk ! Leyla ’ya sular verdin mi.? Sevgi bahçesinden güller derdin mi? Sana menzil menzil uzak sevdaya, Kırmızı güllerden halı serdin mi..? Musa DOĞRUER(Teslimi) 13 ekim 2015 |