Boş YokHer daim doğmaktayım Biraz ölüm! Alır mısınız beyim? Masanızın baş ucunda Boş yok Yolumuza çekilen makaslar Ufkumuzu daraltmaz Ne de olsa gün koynumuzda Biraz ölüm dedim beyim Masanızın başucunda boş yok Bize dokunmaz elem Mavi gökyüzü yetişmez sevdamıza Özlemekteyim her daim Kavuşmak için hayaller ötesine Ve cennet sonsuza dek Ya ateş... Düşünmek istemediğim ses Biraz alır mısın beyim ölüm dedim Ruha iyi gelir Can kafesten ayrılınca sevinir Masamızın başucunda Boş yok |
‘herkes cennete gitmek istiyor ama
kimse ölmek istemiyor...’