Fotoğraf
öyle bir fotoğrafın içinde buldum ki kendimi
karmakarışık... ne gülümsemişim ne fazladan düşmüş yüzüm ne gözlerim kadraja sığmış ne de sırt çevirebilmişim ışık değince kanamış bakışlarım görenler teknik demiş çevirmiş yüzünü deliye dönmüşüm. tekniği sormuşum her gördüğüme ellerim başımda koştururken... teknik...teknik... kanayan bakışlarımı nasıl açıklar bir teknik? ben inanmamışım, onlar gülmüşler. teklik diye bağırmışım, teklik... dinliyor gibi bakmışlar, gitmişler sonra... odama karanlık düşmüş, yastığa başım. çerçeve düşüp kırmış bir yerini uluorta serilmiş sahte gülücükler sonra bir kibrit mızrak gibi saplanmış fotoğrafın kalbine başını kaldırırken titrek bir alev odam aydınlanmış. |
sığabilmişseniz çerçevesine
daha ne olsun
Mesela bana gökyüzü hiç geniş gelmiyor