YALNIZLIK ALNIMDAN ÖPERCanlanır toprağında tohumlar İnsanlar umuda koşar Herkes her yerde çok ama Yalnızlık alnımdan öper Ağlayanlar görürüm sesleri kısık Hislerim lal olur, diyemem İsyanlara isyan etmek isterim Ruhum yabancılara yabancı Ben hep bendeyim Yalnızlık alnımdan öper Yollar kalabalık, herkeste bir telaş Birbirinden habersiz gibi insanlar Kimi ağlar, kimi güler Madde vazgeçilmez kıymetinde Sevgiler yapmacık yalancı dudaklarda Çekilirim köşeme, düşünürüm Yalnızlık alnımdan öper |