Halimi sorma ne olur...
Zaten aldanmaya yer arıyorum.
Sen nasılsın dedikçe,
Beni düşündüğünü sanıyorum.
Sonra içimde bir savaş başlıyor.
Her yer sil baştan yıkılıyor.
Bir yanda ateş cayır cayır yakarken,
Diğer yanda yağmurdan,
Yüreğimde nehirler taşıyor.
İlk defa ateş ve su,
El ele verip bana karşı savaşıyor.
Sen bir selam versen,
Bende yer yerinden oynuyor.
Sen bir defa gülsen,
İçimde kıyametler kopuyor.
Aklım ve kalbimin savaşı,
Neyim var neyim yok dağıtıyor.
Kazanan hangisi olursa olsun,
Olan bana oluyor.
Halimi sorma bu yüzden ne olur.
Zaten bahaneye bakıyorum.
Zaten aldanmaya yer arıyorum..
Tek bir güzel söz söylesen,
Hemen sana kanıyorum.
Anla işte sevgili,
Ne aklım başıma geliyor,
Ne kalbim yerinde duruyor.
Her ikisi de,
Ne yazık ki beni unutuyor.
Sadece sen,
Sen diyor...
Onlar çarpışırken,
Ben yara alıyorum.
Onlar vuruşurken,
Ben yaralanıyorum.
Sonra bir daha gidiyorsun,
Ve ben tekrar ortada kalıyorum.
Sorma,
Ne olur sorma beni.
Nasılsın deme,
Selam verme,
Benimle göz göze gelme.
Dayanamıyorum.
Gök yarılıyor bir anda.
Güneş yakıyor.
Depremler yıkıyor.
Bedenim ruhumu sıkıyor.
Nefes almakta zorlanıyorum.
Benden parça parça kopup,
Sana koşanlarımı tutamıyorum.
Sorma ne olur,
Niyetin salih de olsa,
İnsanlığın gereği de olsa,
Beni sorma.
Bildiğin gibiyim zaten,
Yokluğundayım işte,
Sensizlikteyim,
Aşkların en delisinde,
Sevdaların en tepesindeyim.
Anla artık hasretlerdeyim,
Başka da nasıl olayım ki,
Yıkık viran bir haldeyim...

Celal Bahar