ÇARESİZLİKTEN USANDIM
Eksiği yoktu ki,
Gidip tamam edeyim. Kaybettiği yoktu ki, Bulup kendisine vereyim. Kusursuz bir hayatı, Sorunsuz bir yaşamı vardı. Her haliyle seveni, Her haliyle sevdiği vardı. Hayranları sağında, Hayran oldukları ise, Solunda yaşardı. Cennet ayaklarının altında, Kendi ise göklerin katındaydı. Huzuruna varsam, Olduğu yere çıkamazdım. Görmeyi dilesem, Işığından bakamazdım. Kızıp yüz çevirsem, Bu defa da, Karanlıkta kalamazdım. *** Mutsuz değildi ki, Mutluluk olup saçılayım. Yaralı değildi ki, Şifa olup sürüleyim. Ben böyle birine, Can dışında ne vereyim. Uzaktan sevmek dışında, Aşkımı nasıl söyleyeyim. Eline uzansam, Tutanlardan yer bulamazdım. Bir adım atsam, Eski yerimde bile duramazdım. Benimki bir hayaldi, Gerçek sandım. Gördüğüm bir rüyaydı, Sabah oldu uyandım. Yaşadığım ise; Çok başka bir dünyaydı, Çaresizlikten usandım. Celal BAHAR |