Laterna..
Laternacı bir adam vardı..
Hemen hemen hergün, Görür duyardım sesini.. Bazen akşam telaşında, Bazen sabah mahmurluğunda, Bazen de ıssız karanlıklarda.. Önünden akardı kalabalık ta, Bir kişi dönüp bakmazdı o güruhtan.. ... Bazen mutluluk verir, Hüzün çökerdi bazende.. Ama ençok ta derin bir yalnızlık duygusu, Verirdi bana müzik.. ... Yine bir akşam telaşında, Koptum o güruhtan.. Vardım yanına da,sordum: ’’Nedir bunun sırrı’’ diye.. Önce tablasına attığım 1 liraya baktı, Sonra kaldırıp başını: ’’Anlatayım beyim’’ dedi.. Beyim.. Oysa nekadarda yaşlıydı benden.. ’’Hergece,yatmadan önce, İçimi dökerim bu laternaya.. O da dile gelir, Anlatır içimdekileri böyle.. Ama sadece dinlemek isteyenler duyar.. İşte senin gibi..’’ ... Teşekkür ettim ayrıldım.. Ne garip,1 Liraya, Hayatının sırrını almıştım.. ... Sonra sustu birgün laterna, Anladım adam ölmüştü.. 1 lira verip almıştım sırrını da, Keşke dedim; Verip 1 lira daha, öğreneydim adınıda.. Taurus.. |