BAZEN
bazen...
alıp başını gitmek istersin nedenleri,niçinleri sorgulamadan arkana dönüp bakmadan hesapsızca tek başına uzaklara,çok uzaklara kendinden bile kaçmak istersin hemde hiç bir yere gidemeyeceğini bile bile ne dertlerini bırakabilirsin geride ne yüreğin kalır ötede ama yine de gitmek istersin nedense bazen... bir deniz kenarında banka oturur hayatı seyredersin maviliklerde dalarsın sonsuzluğun ufkunda yaşamak istediklerinle,yaşadıklarına çocukluğun aklına gelir gülümsersin geçmişine yüzersin sevgi denizinde mutlu,umutlu,coşkulu dalgalar vurdukça yüreğine bir sen kalırsın bu sahilde bazen... gerçeği düş sanırsın düşü gerçek hayat öyle bir yorar ki seni her günün acemisi gibi olmasını istediğin bir şeyleri beklersin zaman geçmek bilmez uzadıkça uzar günler aylar yıllar baharı beklersin bin bir ümitle dualar edersin ve sabırla beklersin ah ile bazen... çoğu şey anlamını yitirir kimseyle konuşmak gelmez içinden konuşsan da tat vermez eskisi gibi iç sesinin gürültüsü yormuştur seni geceler boyu ne gözlerde fer kalmıştır ne yaşamaya mecal hüzün geceye karışır uykusuzluk seninle yarışır sana yine de umutla gülümsemek yakışır AYLA CERMEN TÜFEKÇİ / 07.04.2015 |