Yağmurlu bir İstanbul günü
Ahmak ıslatırcasına
Sığındığımız balıkçı barakasında
İçtiğimiz çayın da tadı bir başka

Hatırlattı bana
Yaptığımız kahvaltıyı tahta masamızda
Yapraklar arasından süzülen
Yağmur damlacıkları gibi

Bizi bize daha da yakınlaştıran
Güzeldi seninle yağmurda yürümek
Alnına konulan ıslak buselerle
Seni seviyorum demek

İşte öyle bir gün
Olumsuz gidişe
Bulutların isyanı sanki
Kendinize gelin der gibi

Olmasın bizi ayıran bu yağmur
Yıkasın kirlenmişlikleri arındırsın
Edemem seni yolcu
Sallayamam arkandan el

Biliyorum gideceksin tek söz etmeden
Çayımızın son yudumunda
Sadece dudak izlerin kalacak bardakta
Belli belirsiz kal diyecek dilim
Seslenirim sana gözyaşlarımla

Anlıyorum
Yağmurla geldin yağmurla gideceksin
Ben yine yalnız kalacağım kimsesiz
Sensizliği yaşayacağım kendimle
Alışmıştım sana hem de çok
Gitsen bile bir yanın benimle...



Refik
09 . 02 . 2018
İstanbul