YOL ALMAKBitkilerin sonbaharı gibi olmak, Bazan nedensiz sararıp solamak, Bazan kedersiz uzun yollar aşmak, Rüzgarın esitileriyle yol almak. Bir bal arısı olup, uçmak vızıltılı, Konmak bir ağacın dalına nazlı, Koklamak çiçeği gönülden hazlı, Kanat çırpınışlarıyla yol almak. Kelebek olupta yaşasam bir gün, Hızlı,hızlı yol alıversem düzgün, Sonra da olsam hayattan sürgün, Günlük ömrün sonuyla yol almak. İnsanca yaşayamadık nedense, Önümüze gelene çektik elense, Yapamadık yan gelipte ense, Yaslı gönüller ile yol almak. 07.02.2018 Adil ÜREKSOY “Adil’ce” |
Yol hiç bitmiyor...