doremifasollasibir damla dudak çal dudağıma “do” dersem do/kun kadifeleş tenimde “re” diyesim yok “mi” mi desem bilmem... hiç hevesim yok dilim, akortsuz devrim “fa” dersem kuzgunileşecek mavisinde gece “sol” diyesim ve kalpten ölesim var aslında da neyse “ahh bel“la” dedikçe içim karıncalaşıyor med-cezirleşiyor isterik yanım sonatının tınısında sevişiyor tanrılarım “si” iliştikçe ruhuma diyezine bemol, bemoline diyezlenecek periler diye çok korkuyorum ah bella… bir damla dudak çal dudağıma telaşımın kırmızılığına aldanma tenim, aceleci kimliğim yalnız sana kalbim attıkça süzülen parmaklarımda rahmine döl düşmeden de doğacaktır, besteleşecektir adı sen olan her nota… ilhanaşıcışubatikibinonsekiz |