Biricik Akçaabat gönlüme kayan şehir!...
Haritamda gülümser işvesi ayan şehir!...

Ahşabın saltanatı yenilirken betona
Kaybettiğin değere, gözyaşı dök, yan şehir!...

Ateş denizlerinde serinleyip seherde
Karanlığın bağrında ışığa boyan şehir!...

Geçmişinle yüzleşip ıslak bakışlarında
Yetimin sızısını ruhunda duyan şehir!...

Şadırvanlardan akar zaman yakut misali
Rahman’ın sofrasında yemeden doyan şehir!...

Ufuklara çengel at, alnından öpsün tarih
Aydınlığa az kaldı, ne olur dayan şehir!...

Testin delik olursa boşluğa akar zaman
Uyumak bize haram, silkin, kalk, uyan şehir!...

Şehrengizler kıskanır, eşsiz güzelliğini
Gönül saatlerini vuslata kuran şehir!...

Geleceği kuşatır, endamın çıkar yüze
Yirmi birinci asrın önünde duran şehir!...

Nerede noktalanır hayatımın encamı?
Tenimi diri kılan bedenimde can şehir!...

Nam salmışsın cihana güzellik şahikası
Cümle âlem âşığın, cilvene hayran şehir!...

Kurumuş çınarlardan dökülürken gözyaşı
Seni düşlerimizde ederiz seyran şehir!...

Cumbaların gölgesi avluda can çekişir
Hatıralarımıza busesi konan şehir!...

Ay ışığı altında, parlar gözbebeklerin
Gecenin ayazında yüreği yanan şehir!...

Teessürleri bırak derin maviliklerde
Kalbimizdeki kiri Yunusça yuvan şehir!...

Solgun fotoğraflarda gizlenir koca mazin
Hatıra harmanında bizleri de an şehir!...

Parkların bahçelerin, köften dillere destan
Şehirlerin içinde özelsin sultan şehir!...

Anılar hayatımdan dökülür yaprak yaprak
Bütünün parçasıyız, bizi öyle san şehir!...

Duygu coğrafyamızı vasfedemez şairler
Yârinden ayrı düşen âşığa canan şehir!...

Âhların feveranı kuşatırken ruhumu
Gönül yaralarıma şifasın, derman şehir!...

Fatih’in tuğrasında soluklanır tarihin
Tohumda ulu çınar, katrede umman şehir!...

Hissiyatımız AKÇA, sevgimiz ABAT şehir!...
Karanlığa açılan yolları kapat şehir!...

M. NİHAT MALKOÇ