YALNIZLIĞIN DOSTLUĞU...
Korkuyla beslendi beden
Hayatın oyunlarına kapadı gözlerini Düşeş yek’e yenildi Şah askere boyun eğdi Hayat cilvesini sundu kadına Aşktı yaşadığı suali yok sorunun Yüreğiyle sevişti düşleri Gök’e haykırdı isyanını En mahrem acılarını yırttı ruhunda Dudak kenarına oturan nefret Gözlerine yerleşen öfke Ellerinin arasında bastırdığı aşkı Diline yapışan ah’lar la gecenin kollarına bıraktı kendini Ve kadın ; Damladı gece yüreğine Yalnızlığı oturdu yanına Baktı sessizce yüzüne Dokundu saçlarına Yüreğini aldı eline Ve yalnızlık ; Yalnızlıkla beslendi ruh Ne düşeş kaybetti Ne/de şah askere boyun eğdi Ne mutluluk acının üstünü örttü Ne/de acı mutluluğu perdeledi Yalnızlığının tek dostu olduğunu anladı Sarıldı geceye gözleri Yalnızlığın sisli bahçesine Bıraktı hayâlindeki mutluluğunu Sessizce kapıldı uykusuna |
Svg