MERHAM(L)ET
ay yürümüyor koşuyor sanki bu gece
beynimde bir diş düşten olan ne varsa kemiriyor sözcükler ağır yaralı sözcükler üşümüş ayazın koynunda sözcükler piç bir tren geçiyor ellerimin üstünden gölge istasyonunda iniyor umarsız bir paltoya sarılan bay hiç ay yürümüyor koşuyor sanki bu gece bacası olmayan evlerin kuşattığı bu kentte her şeyde bir gitme telaşı şizofren bir rüzgar tutuyor elinden usta bir delinin iki koluma birden giriyor korkular sürüklüyorlar beni bendeki dipsiz uçurumun kenarına kağıttan bir uçak yap diyor umut eğilerek fısıltıyla ay yürümüyor koşuyor sanki bu gece yüreğime olta atıyor şiir gün ışığını kancasına takarak bilmiyorum ne tutmaksa muradı ali rıfat arku 01/02/2018 istanbul |