1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
760
Okunma
çok severdi kızgın bir kalemle susamayı,
yorgun atlara benzerdi
severdi kimsesiz bir gemiyi
eskiydi elleri gibi
dileklerle yaşamak vardı
dilediğin gibi aldanmak
kandırılsak da kanmak doya doya
bir eski hüzünle yatışıp
dileklere uzanmak vardı.
sen diye tanımamak
sensiz bensiz kalabalık içinde
öyle kaçmak da olmamalı
kabullenmek sevimli bir yanlıştan çıkma
diyelim geç vakte uyumasak
kimse için yaşamasak
eskiyi eskitmek derler yeniler
bir çınar gölgesine sığınmadan
öyle durmadan öyle bakmadan
sığınıp sessizliğin öyle uçarı umarsızlığına
yaslanıp harikalara utanmazlık içinde
yüzüne bakmalı sevimli dünyanın
çıkmalı peşinden koşulmuş hayallerle.
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz