Yalnızlık senfonisi
Uyayamıyorum yine saat gecenin 3’ü
Her tarafimi sarmış sonu gelmeyen düşünceler, Kararmış zihnim umut tohumlarimi yesermeden alınmıș ellerimden Duyamıyorum göremiyorum konuşamıyorum Çığlık atıyorum içimden duyan olmuyor Ellerimi uzatıyorum sonsuzluğa tutan olmuyor Hayallerim de yok artık pesimisitlik sarmış dört bir yanımı Yıldırımlar düşüyor yüreğime Yakıyor bedenimi Tutusturuyor özlemimi Harliyor yalnızlığımı Vuslata hasretim Üzerimde ölüm sessizliği Susmuyor yalnızlık senfonisi |