HASRET
HASRET
Bir bir yanarken şehrin ışıkları Sarar içimi gecenin alacası. Ufuk’un kızıllığı denizi yakarken Büyür içimde ki hasret yangını. Boynum bükülür, solan çiçekler gibi Gözlerimden yaşlar dökülür, İçimde ki hasret yangınını söndürmek ister gibi Bitsin bu hasret derken, Yeni bir hasret başlar, Diğerinin bittiği yerden. Çünkü bir sevdiğime kavuşurken, Diğer sevdiğimi arkada bırakıyorum. İşte o zaman keşke diyorum! Keşke hiç büyümeseydi yavrularım. Dizimin dibinde otursalardı. Evimin neşesi, ciğerimin köşesi olsalardı. Büyüyüp her biri bir köşeye savrulmasaydı. Benim de ana yüreğim bu hasretle yanmasaydı. |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar