UMUT
Yıldızlar ve balıkların pullarıydı karanlıkta parlayan,
Bir de ıslak bir çift göz... Gecenin derin dehlizleri denizi örtmüştü, gök ve deniz bir olmuş, bütün alemi yutmuş, ama yaşananları unutturamamıştı. Balık olmayı istedi, küçük bir balık olabilirdi, mesela istavrit. Yüzmek soğuk sularda, bilmeden, hatırlamadan, hissetmeden... yüzmek yorulmadan... başka denizlerin sularına karışıp, nefes almadan yaşamak... Böylece rüyalar da olmazdı, ıssız geceler, gözyaşları, özlemler... Sorduğu sorulara cevap bulamadığı zamanlarda, hep aynı dürtüydü onu harekete geçiren; umut... |