Her akşam İkindi rüzgarının yaraladığı güneş Bir daha gelmeyeceğine Yeminler ederek giderdi Başka karanlıkları yırtmaya Sonra Her defasında Bozup yeminini Sabaha yine gelirdi "sokağın tavanına"
Boyacı sandığına yüklediğim çocukluğumu Altı delik ayakkabılarım götürürdü İki odanın duvarlarına Annemin Tanrı ayetleri astığı evimize
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kızıl zamanlar.... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kızıl zamanlar.... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Boyacı sandığına yüklediğim çocukluğumu Altı delik ayakkabılarım götürürdü İki odanın duvarlarına Annemin Tanrı ayetleri astığı evimize
"Tarhana kokardı zaman! " ne güzel bir imge. Oyuncağı olmayan boya sandığından başka ve zamanın eskiyen takviminde sol yanında düşlerini sallayarak uyuyan incinmiş çocuk şiirin içinde ve sadece yaşanan o anda kalıyor.Çocukluğu gibi geçen zamanda,nine'de geri gelmiyor. Hep çocuk kalsaydık dünya'da,kötülük olur muydu.?Hiç birimiz masum değiliz.! Cennet meleğiniz,nine'nizin,yeri nur,mekanı cennet olsun.Her ölüm erken ölümdür.Hüzün her yürekte aynı renk.Tebrikler...Şiirle...
aile gibi,
çocukluk gibi...
Geçmiş Geçmez ...
Saygılar...