anlamsızca duvar örülmüş, kalkandır hayal perdene
her satırın ayna olur, içten dışa haykırış
duvarlar üstüne üstüne gelir, susup çekersin sinene
her cümlen mana kokar ve kördüğüm olur son bakış...
***
bazen içli bir bakışla , bazen gizemli bir katreyle
anlamaz hayal perden, bir kelebeğin kozasında mutluluk ördüğümü.
dolunayda, bazen sert rüzgarlar eser ve dalgalar sahili döverken,
fark etmez hiç kimse, kalbinde tomurcuklu bir çiçeği açarken gördüğümü...
***
ey kendini gölgelerin arkasına gizleyen, saklı sevdam
sen, dönmesen de seni tanımak ömrümce övüncümdür.
nasıl unuturum o içtenlik gülüşünü ve mutluluk saçan göz yaşını
ben herkese söylemem bunu, bu benim sana özel türkümdür…
***
dinle gönül ; son demde özüm, sözümdür:/
***
sen bana kızmıştın bugün, azarlamıştın kendince
oysa, o satırlar var ya, hak eden yüreğin öyküsüdür.
sevmiş gibi görünmek için, kendi menfaatine sinsice
sarılandan aşık olmaz, o hak eden yüreğin türküsüdür.
***
yusuf erdoğan