ANLAMAYAN
Gözyaşlarımı hiçe sayıyorum yazarken yaşadıklarımı,
Boşluğa tutunuyorum sanki düşerken sessizce, Yürüyorum içimde derin esen rüzgâr Esiyor esmesine de üşütmüyor yüreğimdeki acı kadar. Ne gemiler kalkıyor, geri dönüyor Yaşanılıyor fakat ölünmüyor Tarif edemesem de içimdeki yangını, Susmak, boğulmak kadar acıtıyor. Bir yerlerde kuşlar ötüyor, Sanki baharı müjdeliyor, Konuşmak varken neden susuyor, Susmak bir hayli acıtıyor. Içimde küllerle dolu bir yangın Dışımsa tebessümden bir bahçe yolu, Canım öyle acıyor ki haykımak istiyor onu, Susmak öyle zor ki kimse anlamıyor bunu. Dikenlere basarak yürümek, Acıtmıyor olsa gerek, Yürek konuşuyor, dil susuyor ölerek Ayrılıklar da acıtmıyor sonsuza dek. |
Kalemin susmasın
_____________________________Selamlar