4
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
585
Okunma
Gözyaşlarımı hiçe sayıyorum yazarken yaşadıklarımı,
Boşluğa tutunuyorum sanki düşerken sessizce,
Yürüyorum içimde derin esen rüzgâr
Esiyor esmesine de üşütmüyor yüreğimdeki acı kadar.
Ne gemiler kalkıyor, geri dönüyor
Yaşanılıyor fakat ölünmüyor
Tarif edemesem de içimdeki yangını,
Susmak, boğulmak kadar acıtıyor.
Bir yerlerde kuşlar ötüyor,
Sanki baharı müjdeliyor,
Konuşmak varken neden susuyor,
Susmak bir hayli acıtıyor.
Içimde küllerle dolu bir yangın
Dışımsa tebessümden bir bahçe yolu,
Canım öyle acıyor ki haykımak istiyor onu,
Susmak öyle zor ki kimse anlamıyor bunu.
Dikenlere basarak yürümek,
Acıtmıyor olsa gerek,
Yürek konuşuyor, dil susuyor ölerek
Ayrılıklar da acıtmıyor sonsuza dek.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz