ADINI LİNÇ KOYDUM YALNIZLIĞIMIN
yırtın göğün cüzzamlı karnını
yoksa piç doğuracak mah başımda izansız bir duman zihnimde patavatsız bir intihar dilimde ahulu bir kêlam sana çıktı bütün vizyonlar ana ala mor yakışır sana zor adını koyamadım bu habersiz gidişin deniz taşmış ışık yılı arşınlanmış meczupluk zan altında hüzün metruk tecavüz güruh aşklar iç kanama suskunluğumu arka cebimden çıkarıp sarsamda yaralarıma eceli muştulayan zehre panzehir olamıyorum ortada bir kadeh seyyarmı seyyar dökülse ziyan dökülmese yanlış beyan neyin yokki sonu varmı baki kalan adını linç koydum yalnızlığımın bir hiç haydı farkımı fark et puşt dünya tutsaklığım zil zurna yok öyle yağma ya kadınlığını bileceksin yahutta def olup gideceksin günahı sen işliyorsun azabını bana çektiriyorsun kül grisi renginde nedir bu meşrep sepyaya boyandım göz yuma yuma lebde sen lebibde ben kendime sersemmi yoksa enayimi desem kulak sağır yürek kahırmı kahır kaç mevsimi yaşamadan uçurdum avuçlarımdan cayır,cayır |