Bir Çanakkale Şehidi
Aç sırtlanlar gibi yüklendi o kahpe düşman yurduma ,
Seferberlik ilan edildi, bakmaz Ömer, yuvasına Emine’sini ,evlatlarını emanet eder , Hakk’a, Ve koyulur yola, o meçhul dönüşü olmayan yola. Ömer, çiftçi idi yazdan ekini ambara koysa da, Düşünmedi, bakmadı geride bıraktığı yuvaya Biliyordu Ömer, Kuran ve Resul emriydi bu gaza Ve koyulur yola, dönüşü olmayan o meçhul yola. Cephelerde savaştı , ölüm kusan kanlı cephelerde, Düşmanla boğuştu , iman gereği vatan aşkı ile, Şehit oldu Ömer, Çanakkale’de… Dönemedi köye, Ve koyulur yola, o meçhul dönüşü olmayan yola Ve koyulur yola, Allah’ın gösterdiği güzel yola. Sevdiği Emine ve beş çocuğu kalsa da arkada Ve koyulur yola, Allah’ın vaadi cennet yoluna Emine’den , evlatlarından uzak Resulün yanına Halıcı Ömer. Çanakkale şehidinin hikayesi. Annemin dedesi. |