Kedi Venüs
Venüs koydu çocuklar onun adını
Kınalı grili beyazlı bir tekir kedi Direndi bir tarafım baştan istemedi Lakin çıkarttık sonradan kafa kâğıdını Gezer tozar dışarda gelir eve Sevdirmek için kendini aman ne cilve ne cilve Yumuşacık tüyleri sanki kadife Her şeyi yemez bilir ağzının tadını Bir topu var onunla oynar durur Nerde insan var gidip yanına oturur Banyo fikrine karşı anlarsa kudurur Yatarak geçirir ömrü hayatını Sokakta bilmem arkadaşı var mı Yoksa en yakın sırdaşı bizim duvar mı Kısır ama gizli gizli bir şey yapar mı Belki de sürmekte saltanatını Çiçek gördü mü durmaz dibine pisler Balık kuş hepsi yüksekte hapisler Eline bir geçirse vallahi dişler Korkuyla bekleriz eve dönüş saatini |