NARKOZGöz bebeğimden içeri süzülen ışıksın, Varlığınla yokluğunu ayırt edemiyorum. Aklımı almaya sanki çok alışıksın, Zihnimde rengini, istesem de silemiyorum. Narkozum, mutluluk hormonum, damarlarımda tacımsın. Yokluğunda varlığında sana ulaşamıyorum Aklım çok karışık tam yerini bir türlü bulamıyorum Narkozda mıyım? Hasta mıyım? Ebedi bir yasta mıyım bilemiyorum. Gel ey sevgili Sanal sokaklarımda seninle olmak beni çok yordu. Hayallerimin kotası doldu, renkleri soldu. Gel ey sevgili Gel, çünkü fikrime aşıladığın narkozun etkisi doldu. |