ZAMAN BULMADIM
Haykırdım gitmeyin eşim dostuma
Boşuna çırpındım duyan bulmadım Her derdi doldurdum garip postuma Nasılsın dost diyip soran bulmadım . Saçıma kar yağdı dert hanesinde Bin çile sakladım her tanesinde Başımı koyupta yar sinesinde Rahatça ölecek zaman bulmadım . Eyledim avare deli gönlümü Akıttım boş yere geçti ömrümü Yatırdım sorguya her bir günümü Yarama sürecek derman bulmadım . Sanki lanetlenmiş attığım adım Kalmamış huzurum kalmamış tadım Doğarken karalar giymiş muradım Yıkıldım el veren insan bulmadım . Kimsesiz gönlümün harabe hanı Yılanla çiyanla kaplı dört yanı Gülmeden bir ömür yedim zamanı Öldümde kefene saran bulmadım KÜRŞAT TAŞDEMİR |